بررسی نقش سبک زندگی در تحول فضای معماری خانه ها (نمونه موردی: خانه های یزد)

مطالعه مبانی شکل دهنده معماری در بستر شهرهای ایرانی نشان می دهد که همواره سبک زندگی نقش به سزایی در شکل گیری شهرها و به تبع آن معماری و به ویژه مسکن داشته است. در گذشته رابطه انسان، محیط طبیعی، نوع زندگی و معماری به صورتی بوده که انسان ها را بر آن داشته همواره سعی در ایجاد محیطی امن و آرام نمایند. با توجه به تحولاتی که در کیفیت زندگی اتفاق می افتد، باید انتظار داشت که در کیفیت معماری هم تغییراتی ایجاد شود. معماری بی هویت، محصول سبک زندگی ای است که امروز میان ایرانیان وجود دارد، معماری ای که نه متضمن آرامش است و نه تضمین کننده آسایش، این اولین بار است در تاریخ معماری که ما می توانیم خانه های گران قیمتی بسازیم که نه تامین کننده آرامش است و نه مسبب آسایش، در حالی که معماری باید این دو نیاز را تامین کند و واجد اصالت بوده و به ریشه ها متخصل باشد. شرطش آن است که بها قایل باشیم برای این تمنایی که آرام آرام در ما جوانه می زند، برای کسب آرامش و آسایش غیرانضمامی، این مقاله سعی خود را بر آن کرده که بررسی سبک زندگی در معماری سنتی را با فضای خانه های مدرن مقایسه نموده و پس از تمثیل و اشاره به خانه های سنتی در یزد تمرکز خود را به تاثیر سبک های جدید بر زندگی می گذارد و در نهایت انتخاب این نوع سبک و تحولات را به خواننده واگذار می کند.

Keywords:

سبک زندگی , معماری , آرامش و آسایش , ریشه ها , خانه های سنتی , یزد