معیارهای طراحی معماری ساختمان های بلند با تاکید بر تعاملات اجتماعی

در این پژوهش شناخت روشهای تعاملات اجتماعی در فضاهای عمومی در مجتمع های مسکونی بلند مرتبه در نظرگرفته شده در عصری که گرایش به زندگی ماشینی و وسایل ارتباط های ماهواره ای مردم را از فضاهای عمومی وخانوادگی دور کرده است . با نادیده انگاری ارزش های اجتماعی- فرهنگی و هویتی نهفته در فضاهای عمومی بی توجهی به حفظ و ارتقای حیات جمعی در دهه های گذشته ، موجب شده که برخی فضاهای عمومی ارزش خود را ازدست بدهند . این پژوهش با این فرض پیش رفت که معیارهای طراحی چه تاثیری بر میزان تعاملات اجتماعی ساکنیندارد. پژوهش حاضر سعی بر این دارد،با روش توصیفی_پژوهشی به بررسی و شناخت عوامل موثر در طراحی فضاهایمجتمع های مسکونی بپردازد، ساختمان های بلند مرتبه علاوه بر استفاده برای هریک از کاربری های مسکونی ، تجاری واداری می توانند به صورت مناسبی برای عملکردهای تلفیقی نیز مورد استفاده قرار گیرند و از آنها برای مرکزیت بخشیدنبه فعالیت های مرتبط با یکدیگر استفاده نمود، تعاملات اجتماعی و معیارهای طراحی به عنوان یک مولفه فرهنگی بارز و تاثیرگذار در شکل دهی مسکن و محیط مسکونی می باشد. روش زندگی در مقیاس های متفاوت فردی و جمعی،نمود آشکار فرهنگ در زندگی انسان به شمار می رود که قرارگاه های رفتاری را در محیط ساخته شده انتظام می بخشد.در مقیاس های مختلف معیارهای طراحی در مسکن تعاریف گوناگونی مطرح گردیده است، نتایج تحقیق نشان می دهدکه معیارهای طراحی با تکیه بر فرم و تناسبات ، کاربری و عملکرد و ارتفاع و مقیاس انسانی ، اساس شکل گیری قرارگاههای رفتاری و متعاقبا انتظام فضایی محیط مسکونی شکل گرفته اند. یافته های این تحقیق بر این مسیله تاکید دارد کهمحیط های انسان ساخت به خصوص محیط های مسکونی محصول نظام های فرهنگی انسان هستند. آسایش خانواده وفراهم آمدن امکان ارتباط و تعامل مناسب اعضای خانواده با یکدیگر و حتی با سایر نزدیکان، نیازمند طراحی مناسب سازمان فضایی مسکن می باشد. با توجه به نیازهای متفاوت هر کدام از اعضای خانواده در هر سن و موقعیت، فضاهایمسکن باید به. گونه ای طراحی گردند تا علاوه بر پاسخ گویی به نیازهای جسمی و روانی هر یک از اعضاء، مانع ارتباط مناسب آن ها نیز نگردد زیرا بی توجهی به این مقوله، سبب تقویت فردگرایی و وارد آمدن صدمات جبران ناپذیری بهبنیاد خانواده خواهد شد. با در نظر گرفتن نقش معماری و معیار های طراحی فضا به عنوان زمینه ساز شکل گیرینوع خاصی از رفتارها، هدف تحقیق، ارایه نحوه طراحی معماری به گونه ای می باشد که طی آن، نه تنها فضای کالبدی مسکن به عنوان مانعی در مسیر تعاملات بین فردی خانواده عمل نکرده، بلکه به عنوان زمینه ساز شکل گیریتعاملات خانواده نیز مطرح گردد.

Keywords:

تعاملات اجتماعی , مجتمع های مسکونی بلند , فرم و تناسبات , مقیاس انسانی , ارتفاع , عملکرد