نقش فناوری های نوین در معماری پایدار با رویکرد بهره گیری از مصالح هوشمند

رشد فزاینده جمعیت جهان و آثار مخرب آن بر زیستگاه های طبیعی و استفاده بیش از حد از انرژی های فسیلی خساراتجبران ناپذیری را بر محیط زیست وارد کرده است که بسیاری از این آثار نتیجه مدلهای ساختمان هایی است که به دلیلناهماهنگی با شرایط اقلیمی خود باعث اتلاف انرژی و آلودگی محیط زیست می شوند. با توجه به کاهش مستمر ذخیرهانرژی های تجدیدناپذیر همچنین وجود منابع مناسب انرژی های پایداردر کشور ما معماران می توانند با طراحی معماریمناسب و هماهنگ با اقلیم ومحیط زیست، فضایی مناسب و با آسایش حرارتی مطلوب به وجود آورند متاسفانه با وجودپیشرفت تکنولوژی هیچ گونه نگرش پایدار در زمینه کاهش مصرف انرژی دیده نمی شود و توجه به نقش مصالح که یکیاز مولفه های تاثیرگذار در معماری پایدار است نادیده گرفته شده است. ایده یک ساختمان هوشمند، ارتباط و پیوستگیمیان دسترسی، نوردهی، امنیت، نظارت، مدیریت و ارتباط راه دور را پیش رو قرار می دهد، یک بنای هوشمند، بناییاست که کارآیی و راندمان ساکنانش را افزایش داده و امکان مدیریت موثر را بر اساس مقتضیات خاص و با کمترینهزینه فراهم آورد. روش مورد مطالعه در این تحقیق به صورت کتابخانه ای و توصیفی می باشد . به این ترتیب در اینمقاله به نقش فناوری های نوین در معماری پایدار به ویژه مصالح هوشمند در جهت گامی به سوی معماری پایدار اشارهشده است.

Keywords:

فناوری نوین , مصالح هوشمند , انرژی , معماری پایدار