CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

رویکرد عرفانی در بازشناخت معانی مقرنس در معماری مساجد (نمونه موردی: مسجد امام اصفهان)

عنوان مقاله: رویکرد عرفانی در بازشناخت معانی مقرنس در معماری مساجد (نمونه موردی: مسجد امام اصفهان)
شناسه ملی مقاله: AUITM01_240
منتشر شده در اولین همایش ملی معماری و شهرسازی (اندیشه،نظریه ها و روش ها) در سال 1395
مشخصات نویسندگان مقاله:

محمدرضا خاکی - پژوهشگر کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ملایر، ایران
غلامرضا ابراهیمی - استادیار و عضو هییت علمی تمام وقت گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ملایر

خلاصه مقاله:
مسجد شاه اصفهان یکی از مساجد عظیم دوره صفوی می باشد و از بناهای مهم معماری اسلامی ایران به شمار می رود. این مسجد در ضلع جنوبی میدان نقش قرار دارد. در سرزمین ایران مقرنس کاری به عنوان هنری والا وشکوهمند همواره مورد توجه هنرمندان معمار قرار دارد. در سرزمین ایران مقرنس کاری به عنوان هنری والا وشکوهمند همواره موردتوجه هنرمندان معمار قرار گرفته به طوری که رد پای این عنصر زینتی را در اغلب آثار معماری برجای مانده از دوران مختلف حکومتی می توان جستجو نمود. در دوره صفویه که یکی از ادوار مهم و با صلابت ایران زمین می باشد، مقرنس به عنوان عنصری شکوهمند جلوه گر شده است. به طوری که مقرنس چیزی نیست جز نسبت آسمان به زمین وهمانند سقف آسمان است که بر حجم مکعب زمین قرار گرفته، و همچنین در معماری اسلامی ارتباط میان گنبد و فضای مکعب زیر آن از طریق مقرنس صورت می پذیرد.

کلمات کلیدی:
مقرنس، مسجد شاه اصفهان، تزیینات

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/723986/