رعنا مهدی پورمقنی - دانشآموخته، کارشناسی ارشد، تکنولوژی معماری، گروه معماری، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامیواحد بین الملل جلفا، ایران
اسدالله شفیع زاده - استادیار، دکترا، معماری، گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی اهر، اهر، ایران

شکل گیری جوامع بشری در کنار آبهای دایمی نکته قابل توجهی است که نشان از اهمیت آب در ماهیت و فیزیکزندگی بشری دارد. آنچه هماکنون مورد توجه قرار نمی گیرد، پتانسیل موجود آن برای بهبود زندگی امروز بشری است و پی آوردآن، شرایط نامناسب لبه رودخانه های کنونی و در نتیجه عواملی چون رشد گیاهان بیهوده، تجمع زباله وساخت وسازهایبیسروسامان میباشد. دقت و تمرکز در ساختار این فضاها و طراحی آنها به بهترین نحو ممکن و با توجه به نیازهای بشریامروزی، و در ضمن بهبود وضعیت موجود میتواند بهترین گزینه در رفع مشکل موجود باشد. آنچه در این تحقیق مدنظرمی باشد اینست که، در مسیر بهبود و توسعه، فاکتورهای پایداری محیطی اساس در نظر گرفته شده اند و ارایه راهکارها وپیشنهادها ترجیحا در این راستا خواهند بود و راهکارها و استراتژی های مناسب و مفید، در راستای طراحی بهینه منطقه وانتخاب مناسب نوع کاربری ها می باشد و کاربری ترجیح داده شده با توجه به پتانسیل منطقه، و با اهداف خاصی قرار می گیرد،و سیاست کنونی اکثر جوامع بشری در تلفیق کاربری ها و همراهی کاربری هایی چون تجاری با تفریحی به منظور استفاده بهینهاز فضا، افزایش جذابیت آن و رغبت کاربر مدنظر گرفته می شود. نمونه ای چون لبه رودخانه زرینه رود در میاندوآب، با توجه بهپتانسیل طبیعی و وضعیت نابسامان کنونی، میتواند بستری آماده احیاء بر اساس اهداف پایداری محیطی و ایجاد محیطیتلفیقی برای تجارت و تفریح باشد. در این تحقیق، روش توصیفی-تحلیلی برای بیان مسیله و راه حل ها مورد استفاده قرار گرفتهاست و راهکارهایی را در نتیجه بحث در میان می گذارد.

لبه رودخانه، احیاء، پایداری محیطی، تفریح، تجارت