فاطمه ناصری - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران غرب، گروه معماری، تهران، ایران
عباس علی طایفی نصرآبادی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قزوین، دانشکده عمران و نقشه برداری، گروه عمران، قزوین، ایران
عاطفه دهقان توران پشتی - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران غرب، گروه معماری تهران، ایران

توجه به زیست بوم و حفظ سلامتی انسان یکی از اصول اساسی در بقای زندگی است که به وفور در اختیار ما قرار داده شده است. کنترل آلودگی های محیط از جمله مواد زاید جامد، بخش مهمی از این وظیفه را تشکیل می دهد. با توجه به موازین بهداشتی، جایگاه ویژه ای را در فن آوری به خود اختصاص داده است دفع، انباشت وجمع آوری پسماند همواره از مهمترین معضلات زیست محیطی کلان شهرها و از جمله تهران به شمار آمده است. این امر نشانگر معضلات زیاد جمع آوری، دفع و یا بازیافت پسماندهای خانگی شهروندان تهرانی است. خطرات زیست محیطی ناشی از فقدان سیستم مدیریت مناسب و عدم وجود قوانین و مقررات کافی، از مشکلات اساسی کشور است که در کلان شهرها و مراکز بزرگ جمعیتی با ابعاد گسترده تری نمود پیدا کرده است. با افزایش حجم تولیدی پسماندهای شهری و سهم عمده پسماند خانگی در آن، وجود و ایجاد فرهنگ سازی چه مدیریت پسماند و حفظ محیط زیست شهری، ضروری گردیده است. روش این پژوهش توصیف، تحلیلی و روش گردآوری داده ها مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای واسنادی است می باشد. نتایج بدست آمده از این پژوهش به درک اهمیت معماری معاصر در ایجاد رویکرد مدیریت پسماند و چگونه می توان از راهکارهای خلاقانه جهت حفظ محیط زیست شهری استفاده کرد، قدم بر می دارد.

فرهنگ، پسماند خانگی، معماری، محیط زیست شهر