ارتقای سطح تعاملات اجتماعی در فضاهای گمشده با رویکرد بازآفرینی طراحی محور (نمونه موردی: محله تاریخی جویباره اصفهان)

امروزه به طور فزاینده ای فرصت ها و چالش های اصلی جهان در شهرها، متجلی گردیده و رشد شتابان شهر نشینیدرچند دهه ی گذشته و گسترش فعالیت های صنعتی، زیر ساخت های شهری را کاهش و در مقابل ضایعات زیست محیطیرا به شدت افزایش داده است. حرکت و ارتباطات سواره، تحولات اجتماعی، اقتصادی و کمرنگ شدن ارزش بافت های تاریخیدر مقابل توسعه های جدید شهری به نحو فزاینده ای به یکی از مهم ترین چالش های اجتماعی و فرهنگی معاصر بدل شدهاست. بنابراین تهدید فضای گمشده را می توان به فرصتی برای ایجاد فضای شهری سرزنده با تعاملات اجتماعی بالا تبدیلنمود. این پژوهش با هدف ارتقاء تعاملات اجتماعی نگاشته شده است و بر آن است که با شناسایی و بررسی فضاهای گمشدهشهری در منطقه مذکور، در نهایت زمینه را برای باز آفرینی این فضا ها از طریق باز آفرینی طراحی محور فراهم آورد. با توجهبه موقعیت قرارگیری محله ی جویباره در شهر اصفهان می باید با شناخت ابعاد اجتماعی، کالبدی و ... نسبت به برنامه ریزیراهبردی صحیح در راستای محور طراحی در این زمینه اقدام نمود. از این رو با استفاده از تحلیل SWOT با بررسی ابعاداجتماعی، اقتصادی، کالبدی و ... به ارایه اقداماتی در این زمینه دست پیدا خواهیم کرد که این عوامل با توجه به خصوصیاتمحدوده قابل اجرا خواهد بود.

Keywords:

فضاهای گمشده , تعاملات اجتماعی , باز آفرینی طراحی محور