معماری باغ ایرانی همنشینی الگوریتم ورونیی و فراکتال در کالبد بستر طبیعی

در مقاله حاضر همنشینی هندسه های فراکتال و الگوریتم ورونیی در راستای طراحی معماری دیجیتال باغ به اثبات رسیدهو مشخص گردید که طراحی کهن الگوی چهارباغ همنوایی قابل توجهی را با معماری معاصر که متاثر از رایانه ها و نرمافزارهاست، داراست. پژوهش حاضر به روش کیفی و به گونه توصیفی تحلیلی با نگاهی به تاریخ طراحی باغی ایرانی و تحلیلهندسی ترسیمی آن وابسته به فلسفه ساختاری الگوریتم های ورونیی و فراکتال انجام شده است. هدف اصلی پژوهشگرنمایش بی زمانی در طراحی باغ ایرانی بوده به نحوی که ثابت کند طراحی پیشین با الگوهای جدید معماری معاصر منطبقبوده و همچون گذشته می تواند تجسم بهشت را در گوشه ای از بستر خاک در دنیای ماشینی امروزی به تجسم رساند. بهعنوان نتیجه می توان گفت، ایده نمایش آب در باغ و سامانه آبرسانی به دورترین نقاط در باغ با توجه به استفاده از کوتاهترین مسیر، که خط عمود حاصل از نقطه بر روی خط است، تصور دیرین معمار پیشین را از الگوریتم ورونیی به تصویرکشیده است. همچنین استفاده از مدول پایه چهارباغ و تقسیم آن به صورت کاهشی درونی، هنده فراکتال را در هر یک ازسطوح ورونیی کرت های باغ نشان می دهد.

Keywords:

باغ ایرانی , هندسه , الگوریتم ورونیی , فراکتال , آب