زهرا ترکمن - دکترای معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ملایر
محسن قیاسوند - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ملایر
پرهام صفی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ملایر

خانه های بابلسر با توجه به اقلیم، برونگرا است و بدلیل استفاده از مصالح بومی مانند چوب و گل و عدم مرمت این بناها به مرور از بین می روند. در تمام طول تاریخ معماری و ساختمان سازی، طراحان همواره درصدد پاسخگویی به شرایط اقلیمی و آب و هوایی بوده و در معماری به اصطلاح ابتدایی و سنتی، طراحی اقلیمی بیان دقیق و استاندارد داشته است. اقلیم یکی از اساسی ترین عوامل شکل دهنده به ساختمان های مسکونی هر منطقه است. انسان ها از گذشته اهی دور همواره در تلاش بوده اند تا بتوانند در جایی سکونت داشته باشند که آنها را از گزند شرایط آب و هوایی مصون نگه دارد و بنابراین درنظر گرفتن شرایط اقلیمی در ساخت مسکن همواره مورد توجه بوده است. شاید بتوان گفت اساسی ترین عامل شکل دهنده به ساختمان های مسکونی اقلیم آن منطقه است، اما بستر اجتماعی اقتصادی ایران معاصر زمینه ساز توسعه نگرش کمیت گرا به محیط مسکونی شده است که پی آمد آن تفکر کاهش نگرش اقلیمی به بافت جدید گردیده است. شهر بابلسر در کرانه جنوبی دریای خزر یکی از شهرهای مرطوب و باران خیز است که طی چندین سال اخیر دستخوش تغییرات شگرف در نحوه ساخت گردیده است. ساختمان می تواند نقش بسیار مهمی در مصرف سوخت و همچنین افزایش کیفیت بهداشت محیط های مسکونی در حفاظت از محیط زیست داشته باشد، اما با افزایش جمعیت و نیاز روزافزون به مسکن شتابزدگی و هرج و مرج و عوامل وابسته به آن باعث بروز ناهنجاری های اقلیمی گردیده است. در ضمن باید در نظر داشت که اقلیم می تواند در ایجاد، شکل، فرم، طراحی و ساختار خانه های بالبلسر نقش بسیار مهمی داشته باشد به ویژه شکل شیروانی ونیز طراحی ایوان ها و نیز مصالح مورد استفاده در آنها، از اثرات آب و هوای منطقه بی تاثیر نیست، این پژوهش با روش تحقیقی توصیفی تحلیلی مبتنی بر اصول موضوع طراحی جغرافیایی و با تکیه بر گردآوری اطلاعات به روش کتابخانه ای ومیدانی به دنبال بررسی راهکارهای اقلیمی خانه ها در دوره های مختلف برای به حد نصاب رساندن شرایط آسایش ساکنان و نیز تحلیل و شکل ساخت معماری این خانه ها، و اثرشرایط جوی بر ساخت آنها می باشد.

بابلسر، معماری، مصالح، اقلیم، ساختمان های مسکونی