بررسی مولفه های موثر بر اجتماع پذیری پارک شهر (نمونه موردی: پارک چمران ملایر)

پاسخگویی به نیازهای اجتماعی انسان و تامین فرصت های لازم در زمینه کسب تجارب اجتماعی، مستلزم وجود فضا وقرارگاه کالبدی است و فضای عمومی ظرفیتی عظیم در پاسخ به این جنبه از حیاط انسان در جوامع شهری محسوب می شود. ایجاد فضاهای عمومی در مقیاس های مختلف شهری در دهه های اخیر تلاشی در جهت رفع نیاز اجتماعی انسان به فضاهای عمومی بوده است. حضور افراد در این فضاها منجر به اجتماع پذیری فضای عمومی و عاملی در جهت موفقیت فضاست. پارک های شهری به عنوان بخشی از فضاهای عمومی در شهرها نقش مهمی در رفع نیازهای انسانی ایفا می کنند. بسیاری از نظریه پردازان شهری پارک های شهری را به عنوان یکی از اجزای اصلی یک سیستم شهری می دانند زیرا در کنار نقش کارکرد خود باعث افزایش اجتماع پذیری در فضاهای شهری می شوند. از این لحاظ شناسایی مولفه های ایجاد کننده و ارتقاء دهنده اجتماع پذیری در فضاهای عمومی ضروری است. روش تحقیق این پژوهش توصیفی تحلیلی بوده و در بخش مبانی نظری برای شناخت مفاهیم از روش کتابخانه ای بهره گیری شده است و در نهایت در قسمت گردآوری داده ها از حضور در محدوده مورد مطالعه و پرسش از مراجعه کنندگان استفاده شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشانگر اینی مدعاست که عواملی نظیر، مبلمان اجتماع پذیر، امنیت، دسترسی، خوانایی و تنوع کاربری در اجتماع پذیری پارک چمران ملایر موثر بوده است.

Keywords:

فضاهای عمومی , پارک شهری , اجتماع پذیری