اثر پرایمینگ و سطوح متفاوت پتانسیل آب (تنش خشکی) بر شاخص های فیزیولوژیکی و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانتی گیاهچه اکوتیپ های کاسنی

به منظور بررسی اثر پرایمینگ و سطوح متفاوت پتانسیل آب بر برخی شاخص های فیزیولوژیکی (میزان پرولین، پراکسیداسیون لیپید یا میزان مالون دی آلدیید، درصد نشت الکترولیتی، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانتی: پراکسیداز، اسکوربات پراکسیداز، کاتالاز و وزن خشک گیاهچه) در گیاهچه اکوتیپ های کاسنی آزمایشی بصورت فاکتوریل در طرح کاملا تصادفی در سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل 2 اکوتیپ (تهران و شیراز)، 3 تیمار پرایمینگ ( 1- اسموپرایمینگ: با نیترات پتاسیم 50 میلی مولار 2- هیدروپرایمینگ: با آب مقطر و 3- بدون پرایم یا شاهد) و 3 سطح پتانسیل آب (ناشی از پلی اتیلن گلایکول 6000 با پتانسیل آبی 0/5-و0/7- مگاپاسکال و آب مقطر صفر مگاپاسکال) بود. نتایج نشان داد در اکوتیپ شیراز وزن خشک گیاهچه، میزان پرولین و فعالیت آنزیم های کاتالاز و اسکوربات پراکسیداز بیشتر ولی میزان مالون دی آلدیید و درصد نشت الکترولیتی نسبت به اکوتیپ تهران کمتر بود. با هیدرو و اسمو پرایمینگ وزن خشک گیاهچه، فعالیت 3 آنزیم آنتی اکسیدانتی افزایش یافت و این افزایش با اسموپرایمینگ بیشتر بود ولی میزان مالون دی آلدیید و درصد نشت الکترولیتی و میزان پرولین کاهش یافت، و در این میان با اسموپرایمینگ این شاخص ها کمترین بودند. با افزایش تنش از صفر به 0/5-و0/7- مگاپاسکال وزن خشک گیاهچه با تفاوت معنیداری کاهش یافت، ولی میزان مالون دی آلدیید، درصد نشت الکترولیتی، میزان پرولین و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانتی گیاهچه کاسنی در سطح تنشی 0/5-و به ویژه در 0/7- مگاپاسکال افزایش یافت.

Keywords:

کاسنی , پرایمینگ , تنش خشکی