بهینه سازی کم آبیاری با کاربرد اکسین (ایندول بوتریک اسید) بر میزان نگهداری رطوبت گیاه و برخی خصوصیات رویشی طالبی رقم آناناسی Cucumis melo L

محدودیت منابع آب ایجاب می کند که برنامه ریزی خاصی جهت استفاده بهینه از مصرف آب انجام پذیرد. به همین منظور پژوهشی جهت بهینه سازی مصرف آب با کاربرد 20و40و60 پی پی ام ایندول بوتریک اسید در دو مرحله ی 6-7 برگی و بلافاصله بعد از تشکیل میوه، با تاثیر بر پارامترهای رویشی (سطح برگ، ارتفاع شاخساره، وزن تر شاخساره) و پارامترهای فیزیولوژیکی (شاخص کلروفیل، محتوی نسبی آب، نشت یونی) طالبی رقم آناناسی اجرا گردید. طرح آزمایش به صورت بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار در کرمان صورت گرفت. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که در اندازگیری کلروفیل، محتوی نسبی آب و ارتفاع بوته همه غلظت های اکسین موجب افزایش به ترتیب 13%و24%و19% نسبت به شاهد شدند. تیمار 40 پی پی ام وزن تر شاخساره را به میزان 44% افزایش داد، و نیز موجب کاهش نشت یونی به میزان 39%شد. بین غلظت های 40و60 پی پی ام اختلاف معنی داری از لحاظ سطح برگ مشاهده نشد، ولی موجب افزایش 22% سطح برگ نسبت به شاهد شدند.

Keywords:

ایندول بوتریک اسید , طالبی , محتوای نسبی آب