اثر جاسمونیک اسید و پاکلوبوترازول بر میزان آب نسبی برگ، کلروفیل نسبی برگ و فلورسنس کلروفیل دانهال های بادام تحت شرایط تنش خشکی

خشکی یکی از رایج ترین تنش های غیر زنده است که تولید محصولات کشاورزی را در برخی قسمت های جهان بویژه مناطق خشک و نیمه خشک تحت تاثیر قرار می دهد. درخت بادام Prunus amygdalus از سال ها پیش تاکنون چه بصورت سنتی و چه بصورت تجاری در ایران مورد کشت و پرورش قرار گرفته است. با وجود اینکه بادام به عنوان یک گیاه مقاوم به خشکی دسته بندی شده است،کمبود آب آبیاری عملکرد این گیاه را در چند سال اخیر کاهش داده است. نقش پاکلوبوترازول و جاسمونیک اسید در مکانیسم های دفاعی گیاهان تحت تنش های زنده و غیر زنده، نشان دهنده این است که این ترکیبات قادرند اثرات تنش خشکی را در گیاهان کاهش دهند. بنابراین در پژوهشی گلخانه ای اثرات پاکلوبوترازول 10و15و45 میلی گرم در لیتر و جاسمونیک اسید 0/1،0/5و1 میلی مولار در چهار سطح آبیاری بر برخی صفات فیزیولوژیک بادام مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد اگرچه تنش خشکی محتوای کلروفیل نسبی، فلورسنس کلروفیل و محتوای آب نسبی برگ را کاهش داد اما کاربرد برخی از غلظت های ترکیبات فوق اثرهای نامناسب تنش خشکی را در گیاهان بهبود بخشید

Keywords:

بادام تلخ , پاکلوبوترازول , جاسمونیک اسید , کلروفیل نسبی , فلورسنس کلروفیل , آب نسبی برگ