اثر نسبت های کشت مخلوط افزایشی شنبلیله با ارقام گوجه فرنگی بر عملکرد

به منظور ارزیابی اثر نسبت های کشت مخلوط افزایشی شنبلیله و ارقام گوجه فرنگی بر عملکرد، آزمایشی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال زراعی 1392-1393 اجرا شد نسبت های کاشت مخلوط به روش افزایشی شامل 0ک100و100:100و100:50و100:150 درصد به ترتیب شنبلیله – ارقام فلات و کارون گوجه فرنگی بودند. صفات مورد مطالعه شامل وزن میوه سالم، آفتزده، بیمار و کل ارقام گوجه فرنگی و عملکرد دانه شنبلیله بودند. نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد گوجه فرنگی مربوط به تیمار کشت خالص رقم 111 فلات با 0/482 تن در هکتار و کمترین آن در دو نسبت 100و150% شنبلیله با رقم 111 فلات با 0/261 تن در هکتار حاصل شد. بیشترین و کمترین عملکرد دانه شنبلیله به ترتیب در 100%+کارون فلات و 50% +کارون فلات مشاهده شد.

Keywords:

رقم , گوجه فرنگی , شنبلیله , عملکرد