اثر سالیسیلیک اسید روی نشت یونی و بیومس پایه های دانهالی پسته Pistacia vera L در شرایط تنش خشکی

این پژوهش در سال 1391 به منظور بررسی اثر سالیسیلیک اسید در مقاومت به خشکی سه پایه دانهالی پسته انجام شد. تیمارهای آبیاری شامل تامین 100 درصد بدون تنش 65 درصد تنش متوسط و 30 درصد تنش شدید نیاز تبخیر و تعرقی گیاه بودند که به مدت 75 روز روی دانهال های 4 ماهه اعمال شدند. تیمارهای سالیسیلیک اسید شامل غلظت های 0و1و3 میلی مولار بودند که روی سه پایه بادامی زرند، قزوینی و سرخس محلولپاشی شدند. پارامترهای نشت یونی و پارامترهای رشدی گیاهان بررسی شدند. نتایج نشان داد تنش آبی سبب افزایش نشت یونی ولی کاهش بیومس گیاهان گردید. بر اساس نتایج پایه بادامی به میزان کمتری تحت تاثیر تنش خشکی قرار گرفت. همچنین کاربرد سالیسیلیک اسید 1 میلی مولار، نقش موثری در کاهش اثرات منفی تنش خشکی داشت و سبب بهبود پارامترهای رشدی پایه های مورد مطالعه در شرایط تنش خشکی گردید. کاربرد سالیسیلیک اسید 3 میلی مولار موثر نبود و اثرات منفی بر پایه ها بر جای گذاشت.

Keywords:

پسته , پایه های دانهالی , تنش آبی , سالیسیلیک اسید , نشت یونی