لزوم بازنگری در آموزش و تحقیقات علوم باغبانی در دانشگاه های کشور

علوم باغبانی شاخه ای از علوم کشاورزی است که با علم و هنر و فناوری و تجارت به تولید، بازاریابی، حمل ونقل و توزیع محصولاتی مانند میوه ها، سبزی ها، گلها و گیاهان زینتی، گیاهان دارویی، جوانه های خوراکی، بذور خوراکی، قارچ ها، جلبک ها و علفهای دریایی میپردازد. اخیرا با ابداع روش های جدید کاشت بدون خاک و محافظت شده و روش های پیشرفته کشت بافت، تولید محصولات باغبانی فارغ از زمان و مکان به طور وسیعی گسترش یافته است؛ بنابراین محصولات باغبانی در همه جای دنیا تولید می شوند و در همه جا نیز به فروش می رسند. شیوه های فعلی دانشگاهی ، برنامه های آموزشی و سرفصل دروس باغبانی برای پرورش افراد حرفه ای و متخصصی که بتوانند در بازار کار و اقتصاد ملی و جهانی نقشی داشته باشند مناسب نیست زیرا بسیاری ازآنها همزمان با پیشرفت های چشمگیر جهانی تغییر نکرده اند. تغییر هرچه زودتر شیوه های آموزش باغبانی در دانشگاه ها ،انتخاب و پرورش اساتید مجرب، تدوین برنامه های توسعه ملی و تعیین جایگاه مناسب باعث می شود که این رشته مهم اقتصادی از سقوط و بی خاصیت شدن رهایی یابد.

Keywords:

علوم باغبانی , محصولات باغبانی , روش های تولید , آموزش و تحقیق در باغبانی , سرفصل دروس باغبانی