تاثیر معماری پایدار بر بهینه سازی مصرف انرژی در فضاهای معماری

شواهد تاریخی نشان میدهد انرژی از دیر باز، نقش مهمی در زندگی بشر و ادامه حیات او داشته×است. با ظهور انقلاب صنعتی و توسعه ی تکنولوژی و رشد اقتصادی، بهداشت عمومی هم رشد کرد که این افزایش جمعیت و نیروی کار و به موازات توسعهی کارخانهها و صنعت را در پی داشتهاست. متاثر از این رشد در ایران جمعیت شهری افزایش یافته است. معماری پایدار که در واقع زیرمجموعه طراحی پایدار است را شاید بتوان یکی از جریانهای مهم معاصر به حساب آورد که عکس العملی منطقی در برابر مسایل و مشکلات عصر صنعت به شمار می رود. توسعه معماری، زمینه ی افزایش مصرف انرژی در آن فراهم گردیده است. در مقاله ای که در پیش رو قرار دارد تلاش شده تا با بهره گیری از نظریات اساتید و صاحبان فن در زمینه های مختلف ساختمان و انرژی، روند فعلی بهره گیری و کاربرد این مقوله اثر گذار در هر جامعه ای را بررسی نموده و برخی راهکارهای مختلفی را که تاکنون برای مقابله با هدر رفت آن از سوی دست اندرکاران مرتبط با تولید و مصرف انرژی در کشور اتخاذ گردیده مورد نقد قرار گرفته و روش های دستیابی به مصرف بهینه مورد کنکاش واقع شده تا درنهایت به راهکارهای جدیدی دست یابیم. همچنین برای کاهش مصرف انرژی در معماری ایران، نیاز به بهینه سازی ساختمان های موجود و اعمال ضوابط و مقررات ملی در طراحی و اجرای ساختمان های جدید با بهره گیری بیشتر از منابع انرژی اقلیمی و تکنولوژی های نوین، در راستای کاهش مصرف انرژی، امری ضروری و حیاتی است.

Keywords:

میزان مصرف انرژی , ساختمان های مسکونی , معماری , اقلیم , بهینه سازی , طراحی پایدار , معمای پایدار