زهرا بهرامی - گروه کنترل،دانشکده فنی و مهندسی،واحد خمینی شهر،دانشگاه آزاد ا سلامی،اصفهان،ایران
محمدرضا یزدچی - استادیار گروه مهندسی پزشکی،دانشگاه اصفهان،اصفهان،ایران
سیدمحمد طباطبایی - استادیار گروه کنترل، دانشکده فنی و مهندسی،واحد خمینی شهر،دانشگاه آزاد ا سلامی،اصفهان،ایران

تعیین عمق بیهوشی به طریقی که بتوان با توجه به آن بیهوشی متعادلی را برای بیمار فراهم و از بیداریهای حین عمل و از سوی دیگر عمیق شدن زیاد بیهوشی وی جلوگیری کرد از موضوعات مورد علاقه متخصصین بوده است. از آنجایی که مرکز اصلی تاثیر داروهای بیهوشی در مغز است، محققین امواج مغزی بیمار را به منظور مطالعه بیهوشی او مورد تجزیه و تحلیل قرار داده اند.ایجاد عمق بیهوشی مطلوب در عمل جراحی نه تنها تضمینی بر عدم ادراک و به یادآوری درد است بلکه سبب می شود به هوش آمدن بیمار پس از عمل جراحی نیز با سهولت بیشتری انجام پذیرد که این امر، امنیت فرایند بیهوشی را افزایش می دهد. ایجاد عمق بیهوشی مطلوب با کنترل میزان اعمال داروی هوشبر به بیمار صورت می پذیرد. اعمال میزان بیش از حد داروی بیهوشی سبب می شود که به هوش آمدن بیمار دچار اختلال گردد و از سوی دیگر به کار گرفتن میزان داروی کمتر از حد لازم باعث می شود بیمار تحریک های دردآور ناشی از عمل جراحی را ادراک نماید. هدف این است که با استفاده از کمترین مقدار دارو، عمق مطلوب بیهوشی در بیمار ایجاد گردد. در این مقاله، برای کنترل عمق بیهوشی و تعیین مقدار داروی تزریقی از دو کنترل کننده PID مرتبه صحیح و PID با دو درجه آزادی استفاده ونتایج به دست آمده با یکدیگر مقایسه شده است.

کنترل عمق بیهوشی، PID مرتبه صحیح، شاخص BIS، PID مرتبه صحیح با دو درجه آزادی