بررسی اثر دارایی های بانک ها بر روی تسهیلات اعطایی بانک ها

امروزه نظام بانکی ، متشکل از بانک مرکزی و بانک های تجاری نقش عمده و رهبری کننده در کنترل فعالیت های اقتصادی و به گردش درآوردن چرخ های پیشرفت اقتصادی و اجتماعی ایفا می کنند. به طوری که در ادبیات اقتصادی از نظام بانکی به عنوان قلب اقتصاد که متناسب با نیاز بخش های حقیقی خون(پول) در آنها تزریق می کند، یاد می شود. در این مقاله به بررسی نقش دارایی های بانکها بر روی میزان تسهیلات اعطایی بانک ها پرداخته می شود. دارایی های یک بانک ، مصارف وجوه بانک هستند. بنابراین ، مدیریت دارایی ها تصمیم گیری در انتخاب بین انواع سرمایه گذاری و تخصیص بین دارایی ها خواهد بود. براساس معیار نقد شوندگی (یا بازدهی ) مصارف وجوه بانک را می توان به صورت اقلامی کلی تر که از این جهت تا حدودی در یک مرتبه باشند دسته بندی کرد. این دارایی ها درموارد مختلف برای تامین درجه نقد شوندگی، ایجاد درآمد و تامین اعتبار برای بازار موجود در حوزه فعالیت بانکی استفاده می شوند. در این مقاله، اثردارایی های خارجی بانک ها بر روی تسهیلات اعطایی بانک ها با استفاده از روش رگرسیون خود برداری (VAR) و داده های فصلی در بازه زمانی 1379الی 1391 مورد ارزیابی قرار گرفت و نتایج تحقیق در کوتاه مدت و بلند مدت نشان می دهد که بین دارایی های خارجی بانک ها و تسهیلات اعطایی بانک ها رابطه منفی و معناداری وجود دارد و از لحاظ آماری مورد تایید می باشد یعنی با افزایش دارایی های خارجی بانکها میزان تسهیلات اعطایی بانک ها کاهش خواهد یافت.

Keywords:

دارایی های بانکی , تسهیلات اعطایی بانک ها , رگرسیون خود برداری (VAR)