مرتضی عبداله - کارشناس ارشد،گروه مکانیک، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه علوم و تحقیقات خراسان رضوی
بهروز ظفرمند - استادیار، مجتمع عالی آموزشی و پژوهشی صنعت آب و برق
مصطفی عدیل - کارشناس ارشد، گروه مکانیک، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه علوم و تحقیقات خراسان رضوی

استفاده از سیستم واترجت جهت رانش شناورها رشد چشمگیری داشته است. برتری هایی نظیر تراست زیاد در سرعت کم، قابلیت مانور بالا و عملکرد مناسب در آب های کم عمق سبب شده این سیستم در رانش شناورهای تندرو کاربرد داشته باشد. در این تحقیق به بررسی عددی کاویتاسیون بر روی پره های پروانه واترجت پرداخته شده است . بدین منظور از نرم افزار تجاری فلوینت برای حل میدان جریان سیال لزج، تراکم ناپذیر و دوفازی استفاده شده است.چرخش پروانه برای جریان دایمی بوسیله مدل دستگاه مرجع چرخان مدلسازی شده است. برای مدلسازی جریان از مدل RNG K- و مولتی فاز استفاده شده است. برای اعتبار سنجی نتایج حل بدون کاویتاسیون با منحنی عملکرد مقایسه شده است که نتایج عددی از تطابق خوبی برخوردار بوده و شبیه سازی را تایید می نماید. نتایج حاصل از حل عددی نشان می دهد با افزایش دور پروانه ، کاهش فشار در پشت پروانه و باعث ایجادحباب های کاویتاسیون از نوع حبابی می شود و با افزایش دور پروانه به تغییر نوع کاویتاسیون و حرکت حباب ها به سمت نوک پره و تولید کاویتاسیونی از نوع ورتکس نوک می شود.

کاویتاسیون، حل عددی، واترجت، جریان دوفازی