مریم حق شناس - دکتری مدیریت رسانه، دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران
مژگان عاطفه - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، تهران، ایران،
مریم ناصربخت - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، تهران، ایران.

اینترنت اشیا را می توان ترکیبی از فناوری ها مانند RFID، شبکه های حسگر و غیره دانست که مجموعه آنها تشکیل پارادایمی به نام اینترنت اشیا را می دهد. در حقیقت با ترکیب این فناوری ها می توان اطلاعات مفیدی از هر شیء به دست آورد. مجموعه این اطلاعات می تواند نقش تعیین کننده ای در توسعه کمی و کیفی زندگی و مشاغل ایفا کند. همان گونه که با ورود فن آوری های جدید در میان جوامع بشری همواره مسایل و مشکلات خاصی همراه با فواید بی شمار آنها ایجاد شده، اینترنت اشیاء نیز نمونه ای دیگری از این فن آوری های خلاقانه عصر اطلاعات می باشد که با ورودش مشکلات و مسایل خویش را به همراه آورده است. متاسفانه مسایل حل نشده اینترنت و فضای مجازی و شبکه ها که اینترنت اشیاء وارث آنهاست، به صورت خودکار وارد این فن آوری شده است. این مشکلات در نقاط مختلف کره زمین متفاوت و در برخی نقاط پررنگ تر است. اما مهمترین چالش های پیشرو در بیشتر نقاط، مربوط به مسیله امنیت دادهها و اطلاعات مبادله شده میان لایه های متفاوت اینترنت اشیاء می باشد. همچنین یکی دیگر از مهمترین دغدغه های اصلی در اینترنت اشیاء حفظ حریم خصوصی است. به کارگیری ابزارها و اشیاء متفاوت می تواند به حریم خصوصی افراد لطمه وارد نماید. بنابراین منافع محتمل اینترنت اشیاء و کمک به بهبود زندگی انسان ها، راه را برای توسعه اینترنت اشیاء فراهم می نماید و چالش های پیشرو به مرور کمتر خواهند شد و یا در مسیر مناسب با کمترین آسیب های فردی و اجتماعی و محیط زیستی قرار خواهد گرفت.

اینترنت اشیا چالش، امنیت، حریم خصوصی، فناوری