بررسی ارتباط مصرف داروهای هورمونی جایگزین، سطح فعالیت فیزیکی و مصرف سیگار با بروز سرطان پستان: یک مطالعه مورد-شاهد

مقدمه و هدف: سرطان پستان شایع ترین علت مرگ و میر در میان زنان جوامع مختلف و حتی ایران می باشد. فاکتورهای خطرزای محیطی در سبب شناسی بیماری از اهمیت زیادی برخوردار است. مواجهه با هورمون های جنسی استروییدی اگزوژن، با بروز این سرطان ارتباط نشان داده است. فعالیت فیزیکی و وضعیت مصرف سیگار از جمله دیگر فاکتورهای مرتبط با شیوه زندگی است. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط متغیرهای مذکور با بروز سرطان پستان انجام شد. روش مطالعه: این مطالعه مورد شاهد بر روی زنان مبتلا به سرطان پستان انجام شد. افراد برحسب معیارهای ورود به مطالعه انتخاب شدند. پس از تکمیل رضایت نامه، پرسشنامه های دموگرافیک، مصرف داروهای هورمونی جایگزین بخصوص استروژن پروژسترون و پرسشنامه فعالیت فیزیکی برای افراد تکمیل شد. تعداد 86 نفر در گروه مورد و دو برابر این تعداد در گروه کنترل (n=172) قرار گرفت. از تحلیل رگرسیون لجستیک برای تعیین نسبت شانس بیماری جهت بررسی همبستگی متغیرهای موردنظر با بروز سرطان پستان استفاده شد. نتایج: زنانی که از داروهای هورمونی جایگزین استفاده می کردند در مقایسه با افراد گروه کنترل، بطور معنی داری با شانس خطر بالاتری مواجه بودند (p=0/004، OR=4/48)، افرادی بسیار فعال و فعال در مقایسه با افراد نشسته، کمتر در معرض خطر بودند ( به ترتیب (p=0/001، OR=0/03 و p=0/001، OR=0/04). مصرف سیگار در زنان با افزایش خطر (OR=1/76) برابری ارتباط داشت. اگرچه تفاوت معنی داری بین دو گروه در این زمینه مشاهده نشد. بحث و نتیجه گیری: تغییرات شیوه زندگی در جهت افزایش فعالیت فیزیکی، ترک مصرف سیگار و کاهش استفاده از داروهای هورمونی جایگزین در کاهش بروز سرطان پستان در زنان توصیه می گردد.

Keywords:

سرطان پستان , داروهای هورمونی جایگزین , سیگار , فعالیت فیزیکی