بررسی ارتباط بین نیازهای برآورده نشده و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان پستان

Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 548

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ICBCMED11_141

تاریخ نمایه سازی: 21 اردیبهشت 1397

Abstract:

مقدمه: شناسایی و پرداختن به نیازهای برآورده نشده بیماران سرطانی اهمیت بسیار دارد زیرا برآورده نشدن آنها با درماندگی روحی و روانی فرد و افت وضعیت جسمانی همراه است؛ که می تواند از طریق استفاده بیش از حد از خدمات بهداشتی و افزایش هزینه های مراقبت اثرات منفی بر کیفیت زندگی آنان داشته باشد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین نیازهای برآورده نشده و ارتباط آن با کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به سرطان پستان انجام شده است. روش کار: مطالعه حاضر توصیفی همبستگی به صورت مقطعی است که بر روی 125 بیمار مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به بیمارستان امید و کلینیک رضا (ع) شهر مشهد و بیمارستان 22 بهمن شهر نیشابور در بهار و تابستان سال 93 و 94 به روش نمونه گیری سرشماری انجام شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه نیازهای برآورده نشده بیماران مبتلا به سرطان (SUNS) و کیفیت زندگی (SF12) بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 و آزمون های آماری توصیفی و تحلیلی بر حسب نوع متغیر تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که 67% افراد از شهر مشهد و 33% از شهر نیشابور بودند و میانگین سنی بیماران 14/19±48/33 سال بود. میانگین نمره کلی نیازهای برآورده نشده 44/66±132/75 از حداکثر نمره 260 می باشد که نشان دهنده سطح متوسط نیازهای برآورده نشده و میانگین نمره کیفیت زندگی افراد مبتلا به سرطان 6/47±29/71 بود که نشان دهنده کیفیت زندگی پایین افراد می باشد. نتایج آزمون پیرسون نشان داد که بین نمره کلی نیازهای برآورده نشده و کیفیت زندگی افراد ارتباط منفی و معنی داری وجود دارد (r=-0.5، p=0.000) که نشان دهنده این است که هرچه نیازهای برآورده نشده افراد مبتلا به سرطان افزایش یابد سطح کیفیت زندگی آنان کاهش می یابد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر می توان توجه پرستاران را نسبت به نقش و اهمیت نیازهای برآورده نشده در بهبود کیفیت زندگی و ارتقاء رفتارهای بهداشتی در این بیماران جلب نماید تا آنان همگام با اجرای برنامه های مراقبتی، نسبت به آموزش بیمار با هدف ایجاد اطمینان در امر مراقبت خود از خود اهتمام ورزند و به تبع آن توانایی خود مراقبتی را در بیماران مبتلا به سرطان پرورش و ارتقا دهند.

Authors

سیده معصومه سعادتی

مربی، گروه پرستاری. دانشگاه علوم پزشکی نیشابور، نیشابور، ایران

مهدی خورشیدی

کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی نیشابور، نیشابور، ایران

آرزو اروجی

واحد مشاوره آماری و متدولوژی، دانشگاه علوم پزشکی نیشابور، نیشابور، ایران

الهه رمضان زاده تبریز

مربی، گروه پرستاری. دانشگاه علوم پزشکی نیشابور، نیشابور، ایران