مدیریت کیفیت هوای شهری ( سیاست ها و اقدامات )

ضروری جلوه نمودن ارزیابی طرحها و پروژه های عمرانی به منظور دسترسی به رشد اقتصادی و اجتماعی همراه با حفظ ذخایر طبیعی برای نسلهای آینده که تحت عنوان توسعه پایدار در اصل پنجاهم قانون اساسی نیز به آن اشاره شده است ، تدارک یک برنامه بزرگ مدیریت کیفیت هوا را منطقی و مقرون به صرفه می نمایاند. دراین میان رشد اقتصادی می باید اثرات مدیریت کیفی را شدت بخشیده و حد نهایی ( pick )پارامتر های آلاینده را کاهش دهد. در بسیاری از مطالعات موردی اجرای قوانین مربوط به کیفیت هوا در کنار سایر طرحها و برنامه های اجرایی اجتماعی ، اقتصادی ضمن لحاظ نمودن استاندارد های بین المللی و نیز طراحی شهری و کاربری صحیح اراضی و مدیریت ترافیک و بهره وری حمل و نقل عمومی پاک و جذب مشارکتهای مردمی و همکاری با سایر بخشهای تاثیر گذار منجر به توسعه سیاستهای بخشی و بهبود کیفیت هوای شهر گردیده است. در این راستا ، شناسایی آلاینده های خاص و کلیدی ، اقدامات موثر و به جا و آگاهی و شناخت منابع آلاینده، هزینه و میزان صرفه اقتصادی اهداف خرد ، تعامل مدیریت کیفی هوا با سایر سیاستهای بخشی ، مراحل طراحی و اجرای مدیریت کیفیت هوا و تشکیلات آن نیل به اهداف دراز مدت را میسر می سازد. بدیهی است شناخت کافی مدیران و کاردانان از نقشها و مسئولیتهای محوله و ضعفهای تشکیلات اداری ، جامعه را در جهت حصول اهداف و حفظ منابع محدود و تجدید ناپذیر یاری خواهد کرد.