فاطمه صفری - دانشجوی کارشناسی پرستاری، کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
زهرا شفاعی دارستانی - دانشجوی کارشناسی پرستاری، کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران

مقدمه: سرطان پستان به عنوان رشد خارج از کنترل سلول ها در بافت پستان تعریف می شود. دانش و آگاهی درباره سرطان پستان در جوامع مختلف متفاوت است. از آنجا که حدود 90 درصد توده های پستانی توسط خود بیمار کشف می شوند، در جوامعی که میزان آگاهی درباره ی بیماری بالاست، تشخیص در همان مراحل اولیه داده می شوند. خودآزمایی پستان اگرچه روشی کم هزینه و غیر تهاجمی است که نیازی به تجهیزات و کارکنان و متخصص ندارد، نقش مهمی در کاهش عوارض بیماری و مرگ و میر ایفا می کند. روش: این پژوهش مقاله ی مروری می باشد که از طریق جستجو در بانک های اطلاعاتی مانند SID- PubMed-Scholar، در بازه ی زمانی از سال 1384 تا سال 1394 تدوین شده است. در این مطالعه مقالاتی مورد استفاده قرار گرفتند که به زبان فارسی منتشر شده بودند. یافته ها: در مطالعات مرور شده، یافته ها نشان داد که بیشتر مبتلایان به سرطان در هنگام تشخیص در مرحله پیشرفته هستند. در ایران شواهد امر حاکی از آن است که خودآزمایی پستان وماموگرافی حتی در جوامع شهری بسیار کم است، زیرا در کشور ما هیچ برنامه ی مدون و منظمی برای آموختن این روش وجود ندارد. در مطالعات دیگری با وجود تاثیر غربالگری بر کاهش مرگ و میر زنان، دلیل مهم عدم انجام آن فقدان آگاهی زنان در این زمینه می باشد، سایر علل ذکر شده شامل عدم وجود مشکل در پستان، نداشتن وقت، ترس، شرم و ضروری نبودن انجام آن بوده است که با نتایج بسیاری از تحقیقات هم خوانی دارد. نتیجه ی مطالعات انجام شده بر روی روش های تشخیص سریع سرطان حاکی از آن است که بهترین راه کاهش خطر مرگ و میر سرطان، افزایش آگاهی مردم نسبت به بیماری، روش های غربالگری و علایم اولیه سرطان است. مطالعات متعددی در خصوص آگاهی، نگرش و عملکرد در مورد سطران پستان انجام شده و نتایج آن ها نشان داده اند که آگاهی افراد مورد مطالعه در مورد سرطان پستان، تشخیص و راه های درمان آن در حد متوسط است اما نگرش و عملکرد مطلوب وجود نداشت همچنین نگرش و عملکرد کارکنان بهداشتی نیز به رغم بالا بودن دانش کافی نبوده است. نتیجه گیری: براساس نتایج مطالعات حاضر زنانی که از سابقه ی فامیلی سرطان پستان برخوردار بودند در مقایسه با کسانی که چنین سابقه ای را نداشتند از میزان آگاهی بالاتری در رابطه با روش های مختلف غربالگری برخوردار بودند. میزان سواد با آگاهی و تمایل به غربالگری سرطان پستان ارتباط معنی داری دارد. در مبتلایان به سرطان پستان نگرش منفی، میزان استرس، اضطراب و افسردگی بیشتری وجود داشت. وجود نگرش منفی نسبت به روش های غربالگری سرطان پستان در قشری از جامعه که خود باید نگرش مثبت را در دیگران ایجاد نمایند جای نگرانی است و باید با شناخت، پایش و تصحیح علل و عوامل انگیزش به همراه بالا بردن دانش، این مشکل برطرف شود. زنان ایران برای افزایش سطح آگاهی و نگرش خود به سرطان پستان و برنامه های غربالگری مربوطه و به تبع آن افزایش مشارکت خود در این غربالگری ها به برنامه های آموزشی بهداشتی و درمانی منظم و تدوین شده در رابطه با پیشگیری سرطان پستان نیاز دارند.

سرطان پستان، نگرش، خودآزمایی پستان