بررسی مقایسه ای بین میکروسیلیس و آببند دزوسیل بر نفوذپذیری بتن های معمولی

استفاده از مواد افزودنی در بتن جهت ارتقای دوام و مقاومت بتن بصورت وسیعی در مراکز تحقیقی، علمی و کارگاهی متداول شده است. این امر به منظور کاهش نفوذ پذیری بتن و افزایش دوام آن است. در این تحقیق تعداد 36 نمونه مکعبی 15 سانتیمتر در آزمایشگاه ساخته شد و عمده تست مقاومت فشاری و نفوذپذیری روی این نمونه ها در 7 و 28 روز انجام گرفت. 7 درصد ژل میکروسیلیس و 3 درصد دزوسیل آببند به طور مجزا به بتن اضافه شد. با آزمایش ها نتایج زیر حاصل شد که بتن 7 روزه با دزوسیل 15%، 28 روز 14%، بتن 7 روزه با ژل میکروسیلیس 3% و 28 روزه 7% افزایش مقاومت فشاری نسبت به شاهد را نشان میدهد. همچنین بتن 7 روزه با دزوسیل 55%، 28 روزه 38%، بتن 7 روزه با ژل میکروسیلیس 41% و 28 روزه 31 % کاهش نفوذپذیری نسبت به شاهد داشت. با بررسی فنی، کیفی و اقتصادی مشخص شد که نمونه حاوی دزوسیل نتایج بهتری نسبت به میکروسیلیس دارد.

Keywords:

مقاومت فشاری , نفوذپذیری , میکروسیلیس , دزوسیل