بهینه سازی میان مدت سبد تولید برق با در نظر گرفتن تاثیرات ردپای آب با استفاده از برنامه ریزی خطی

در چند دهه اخیر انرژی الکتریکی نقش غیر قابل انکاری در زندگی بشر ایفا کرده و این نقش هر روز در حال پر رنگ تر شدن است. همچنین به دلیل وجود بحران منابع در دنیای امروز دستیابی بهینه به انرژی از اهمیت زیادی برخوردار می-باشد. بنابراین، می بایست سهم انواع تکنولوژ در تامین میزان بار اضافه شده به شبکه نیروگاهی کشور،به نحو مناسبی محاسبه شود. چهار عامل تاثیر گذار در بهینه سازی تولید برق شامل اثرات آب، میزان زمین تحت اشغال، کربن تولیدی و هزینه تولید برق در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفته است. با توجه به این که نیروگاه های برقابی دومین منبع تولید برق کشور می باشد و همچنین بحران کمبود آب در منطقه اعمال ردپای آب در بررسی و بهینه سازی تولید نیروگاه های کشور از ضرورت زیادی برخوردار می باشد. در این پژوهش به وسیله رگرسیون خطی از بار پیک از سال 1384 تا امروز میزان بار در سال 1404 محاسبه و به عنوان فرض در مسیله مورد استفاده قرار گرفته است. سپس با درنظر گرفتن مجموع تاثیرات چهار عامل فوق در خصوص تکنولوژی های مختلف یک مساله بهینه سازی خطی با روش LP توسط نرم افزار MATLAB حل و سهم هر تکنولوژی در تامین میزان بار مازاد مورد نیاز در سال هدف محاسبه گردید.

Keywords:

توسعه پایدار , برنامه ریزی میان مدت انرژی , بهیمه سازی خطی , LP , رد پای آب