حسن عزتی - کارشناس ارشدهیدروژیولوژی شرکت آب منطقه ای اردبیل
حمید رضا ناصری - دانشیار دانشگاه شهیدبهشتی دانشکده علوم زمین دانشگاه شهیدبهشتی

آب زیرزمینی یکی از منابع مهم بهره برداری در مناطق خشک و نیمه خشک می باشد بنابراین برای مدیریت آب زیرزمینی ، توزیع سطح آب چاه های مشاهده ای به صورت مکانی و زمانی دارای اهمیت می باشد. روش های زمین آماری یکی از پرکاربردترین تکنیک های برای درون یابی سطح آب زیرزمینی هستند دراین تحقیق ، روش های درون یابی سطح آب چاه های Local Polynomial (LP) , Natural neighbor, Cokriging, Kriging,IDW وRadial Basis Function (RBF) برای پیش بینی مکانی سطح اب در چا های مشاهد ه ای دشت اردبیل به کاربرد شده است پس از صحت سنجی داده ها، سطح آب سی حلقه چاه از تعداد سیو هشت حلقه چاه که توزیع مناسبی در دشت داشتند برای محاسبه خطای RMESE نقشه های پیش بینی کار گذاشته شده است سپس مقدار خطاهای REMSE برای هریک از روش های محاسبه شده علاوه بر این سطح اب تمامی چاه ها نیز به روش های مختلف درون یابی شد و برای نقشه های ایجاد شده، Cross validation انجام صورت گرفته است نتایج نشان می دهد که برای درون یابی سطح آب زیرزمینی، روش هایOrdinary Cokriging و Ordinary Kriging با مدل Gaussian و RBF با توابع کرنلSpline with Tension 1Kernel functions0 و Completely Regularized Spline بر دیگر روش های درون یابی برتری دارند و بیشتر خطاها هم در روش های IDW و LP وجود دارد.

دشت اردبیل، درون یابی، سطح آب زیرزمینی، جذر میانگین مربعات خطا ها