فرهاد شایان ور - کارشناسی ارشد سازه های هیدرولیکی، دانشگاه آزاد تهران جنوب
آرش رزم خواه - استاد گروه مهندسی آب، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه تهران جنوب

تندآب ها به طور طبیعی قسمتی از سازه های انتقال آب هستند، جریان آب پس از عبور از تندآب باعث ایجاد آبشستگی در بستر رودخانه می شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی استفاده از آستانه سنگی و دانه بندی های مختلف بستر زبر برای کاهش آبشستگی در پایین دست تند آب بوده است. این آزمایشات در دو بستر با ابعاد 0.85=50D و 1.1=50D، 4 زاویه آستانه سنگی(60، 90، 120 و 180) درجه و در 4 فاصله نسبت به تندآب( 20، 35، 50، 65 ) بررسی شده است. آستانه سنگی با زاویه راس 60 درجه در بستر اول و دوم به ترتیب در بهترین حالت 24.8 و 20.6 درصد، آستانه سنگی با زاویه راس 90 درجه در بستر اول و دوم به ترتیب در بهترین حالت مقدار 24.4 و 20.2 درصد، آستانه سنگی با زاویه راس 120 درجه در بستر اول و دوم به ترتیب در بهترین حالت مقدار 25 و 21 درصد، آستانه سنگی با زاویه راس 180 درجه در بستر اول و دوم به ترتیب در بهترین حالت 24.5 و 20.9 درصد از عمق آبشستگی در حالت بدون محافظ بستر کاسته است.

آبشستگی، آستانه سنگی، تندآب، زاویه راس، سازه محافظ بستر