بررسی رابطه بین مالکیت نهادی و محافظه کاری شرکت های بورس اوراق بهادار تهران

در تحقیق حاضر، رابطه بین مالکیت نهادی و محافظه کاری بررسی شده است .بر اساس ادبیات تحقیق حاضر، فرضیات رقیب متفاوتی در مورد وجود رابطه میان این دو متغیر و نیز جهت آن رابطه وجود دارد . فرضیه نظارت فعال، بیان می کند که سهامداران عمده شرکت، از قدرت رای دهی خود در جهت نظارت فعال بر عملیات شرکت و تصمیم گیری استفاده می نمایند .در مقابل، فرضیه منافع شخصی بیان می کند که مالکان عمده شرکت، از قدرت خود در جهت اداره شرکت در مسیر دلخواهشان استفاده می نمایند. تحقیق حاضر براساس معیار بریکلی و دیگران 1988 ، مالکان نهادی را ابتدا به دوگروه با افق سرمایه گذاری بلندمدت و کوتاه مدت وسپس مالکان نهادی با افق سرمایه گذاری بلندمدت را به دو دسته مستقل و وابسته تقسیم می نماید. نتایج حاکی از این است که هیچگونه رابطه معنی داری بین مالکیت نهادی مستقل با افق سرمایه گذاری بلندمدت و محافظه کاری، مالکیت نهادی وابسته با افق سرمایه گذاری بلندمدت و محافظه کاری و نیز مالکیت نهادی با افق سرمایه گذاری کوتاه مدت و محافظه کاری وجود ندارد.

Keywords:

محافظه کاری , مالکیت نهادی , سهامداران , سرمایه گذاری