زمینه های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی ظهور رضا براهنی

اکثر آثار براهنی پیوند خورده با فضای سیاسی، اجتماعی ایران است. براهنی پیش از انقلاب مجموعه سه جلدی طلا در مس را نوشت که در آن از گفتمان تعهد در شعر دفاع کرد. گفتمان تعهد در آثار براهنی بیشتر متعلق به پیش از انقلاب است که فضای مبارزه سیاسی در جریان بود و براهنی نیز شعر را فارغ از آن نمی دانست. هر چند براهنی در هیچ دوره ای شعر صرفا ایدیولوژیک و سیاسی را مد نظر ندارد و هیچ وقت از همراهی کردن شعر با مرام و مسلکی خاص دفاع نکرده است. پس از انقلاب همراه با ایدیولوژیک شدن فضای فرهنگی، براهنی به نقد وضعیت شعر و نقد پرداخت و فضای آن را فضایی مرده قلمداد کرد که تنها به شیوع اشعار ایدیولوژیک، دامن می زند و راه رشد ادبیات مستقل و واقعی را مسدود می کند. در دهه هفتاد براهنی با طرح نظریه زبانیت در شعر از گفتمان تعهد فاصله گرفت و به جنبش های نوین ادبی توجه کرد. در این مقاله ارتباط نظریات براهنی با فضای ایدیولوژیک دورانش، در هر دو دوره از فعالیتش، بررسی شده است.

Keywords:

براهنی , سیاست , ادبیات , تعهد , فرم