محمد جواد فرزادی مهر - کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی

از میان رویکردهای مختلف برای نقد و خوانش آثار ادبی، یکی نیز، روش تحلیل محتوایی است. تحلیل محتوایی، روشی است برای کشف و شناخت مضامین، بن مایه ها، و دنیای حاکم بر یک یا چند اثر ادبی. تحلیل محتوایی آثار، به خودی خود دورنمایی از آن آثار ارایه می دهد. در این مقاله سعی شده است با تکیه بر محتوا، درونمایه های سیاسی و اجتماعی در شعر نیمایوشیج و شاملو، بررسی گردد. و نیز، اشتراکات محتوایی شعر نیما و شاملو که ارتقا دهنده و اثبات کننده ی استقلال و تمایز شعر آن ها از سطح محتوایی شعر کلاسیک است، ارزیابی شود. هدف اصلی هر دو شاعر، انتقاد از شرایط نابسامان جامعه و اصلح آن است. در کنار مضمون های متفاوت در شعر آن ها، مضامین مشترکی چون فقر، گسترش فساد و نابسامانی اجتماعی، نیز، قابل بررسی است. هدف از تحلیل این اشعار، نشان دادن سهم بیدارگری شعر نو در اجتماع و نیز عرصه ی سیاسی کشور است.

تحلیل محتوا، احساس، اندیشه، سیاسی، اجتماعی