لیلا نظری - دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز

کارآفرینی، موثرترین نیروی بالقوه برای توسعه اقتصادی یک جامعه به عنوان یکی از ارزانترین ابزارها با بهترین نتیجه وبیشترین کارآیی مطرح است. امروزه سازمان ها واقف هستند که به منظور پیمودن راه های توسعه و تکامل فرهنگی و اقتصادیدر کنار سرمایه های مالی، اقتصادی و انسانی باید سرمایه اجتماعی رانیز مورد بهره برداری قرار بدهند ،زیرا در غیاب سرمایهاجتماعی، سایر سرمایه ها اثر بخشی خود را برای نیل به کامیابی شغلی و سازمانی از دست می دهند. در این مقاله که از نوعترویجی می باشد نخست مفهوم سرمایه اجتماعی و کار آفرینی از زوایای مختلف مورد بررسی قرار گرفته و در ادامه از مدلناهاپیت و گوشال و آنتونیک هیسریچ برای ارایه مدل نظری استفاده می شود.

کارآفرینی، سرمایه اجتماعی، ابعاد سرمایه اجتماعی