وجیهه میربلوچی - دانش آموخته کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین فرهنگ سازمانی و تعلق سازمانی در کارکنان دانشگاه الزهرا(س) انجام شده است. این پژوهش به لحاظ هدف از نوع تحقیقات کاربردی است که با روش تحقیقتوصیفی از نوع همبستگی انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان دانشگاه الزهرا(س) شهر تهران برابر با 460 نفر در سال 1394 بود که براساس فرمول کوکران 210 نفر از این کارکنانبه روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده هاپرسشنامه های معتبر فرهنگ سازمانی رابینز تهیه شده توسط قمریان (1383) و پرسشنامه تعلق سازمانیعلی احمدی و همکاران (1383) بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها طبق نظر اساتید و متخصصانو پایایی آنها به روش آلفای کرونباخ برای پرسشنامه های فرهنگ سازمانی و تعلق سازمانی به ترتیب باضرایب 80 / 0 و 88 / 0 مورد تایید قرار گرفته است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی واستنباطی (مدل سازی معادلات ساختاری) استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان داد که بین متغیرفرهنگ سازمانی و تعلق سازمانی کارکنان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد؛ به طوری که متغیر فرهنگسازمانی توانسته است 67 درصد از تغییرات تعلق سازمانی را پیش بینی کند (P≤0/01). همچنین، بینمتغیرهای فرهنگ سازمانی (خلاقیت فردی، هویت، هماهنگی، هدایت و رهبری، روابط مدیریت، سیستمپاداش، الگوی ارتباطی) با تعلق سازمانی کارکنان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (p≤0/01). علاوهبر این، بین ریسک پذیری با تعلق سازمانی کارکنان رابطه منفی و معناداری وجود دارد (p≤0/01)، امابین دو متغیر کنترل و تحمل تعارض با تعلق سازمانی کارکنان رابطه معناداری وجود ندارد (p≤0/01)به طور کلی، می توان نتیجه گرفت که با بهبود فرهنگ سازمانی حاکم در دانشگاه الزهرا (س) بر میزانتعلق سازمانی کارکنان آن افزوده می شود.

فرهنگ سازمانی، تعلق سازمانی، فرهنگ سازمانی رابینز، کارکنان، دانشگاه الزهرا (س)