مریم محمدی - کارشناس ارشد طراحی شهری، دانشگاه علم و صنعت ایران

فضاهای شهری عرصه ای هستند که زندگی جمعی در آن جریان دارد. فعالیت و حضور فعال و یا غیرفعال در فضاهای شهری در عین فراهم آوردن عرصه ای برای تعامل و رویارویی افراد، در سرزندگی و سلامت روحی و روانی استفاده کنندگان موثر است. در ضرورت حضور زنان در فضاهای شهری رویکردهای مختلفی قابل بررسی است. به طورکلی دو رویکرد مشمولیت و عدم مشمولیت زنان در فضاهای شهری وجود دارد. این مقاله بر آن است تا رویکردهای مرتبط جهانی و اسلامی در زمینه مشمولیت حضور زنان در فضاهای شهری را مورد مداقه قرار دهد. ضرورت حضور زنان در فضای شهری، نه تنها به دلیل نیاز به تعامل در فضا، بلکه از دیدگاه جامعه مدنی و حقوق شهروندی قابل بررسی است. اصل شهروندی کثرت گرا حضور تمام گروهها که مشتمل بر زنان نیز هست را به عنوان یکی از معیارهای جامعه مدنی ارائه می دهد. در عین حال در این مقاله ضرورت حضور زنان از دیدگاه عدالت و فلسفه اسلامی و بررسی رویکرد اصالت خانواده مورد بررسی قرار می گیرد. بررسی ها نشان می دهد، علی رغم تمامی تبعیض و محدودیت های اعمال شده بر زنان در فضاهای شهری، رویکردهای فلسفی و حقوقی، حضور زنان را به عنوان یک ضرورت که نه تنها آنها بلکه گروههای تحت مراقبت و نگهداری شان را متنفع می نماید، تائید می کند.

زنان، حضور، حقوق شهروندی، عدالت، اصالت خانواده