بررسی بازتاب عرفانی پیر طریقت در آثار نگارگری بر گرفته از اشعار حافظ، نظامی و عطار

در عرفان و تصوف مدار طریقت بر پیر و مراد است و حضور او به عنوان راهنما و پیشرو سالکان واجب و ضرور ی است. علما و اهل تصوف نیز همواره بر لزوم اطاعت از پیر طریقت تاکید کرده‎اند. در این میان شاعران عارفی چون حافظ، نظامی و عطار نیز در اشعار خود به موضوع پیر طریقت به عنوان راهنمای سالکان پرداخته اند. از طرف دیگر نگارگران ایرانی هم در ارتباط با آثار این شعرا دست به خلق آثاری زده اند. مساله اصلی این مقاله بررسی بازنمایی پیر طریقت در چند نمونه از آثار نگارگری برگرفته از آثار این شعرا است. برای این منظور شعر و نگاره ها مورد مطالعه قرار می گیرند و تطبیقی نیز در این زمینه صورت خواهد گرفت. فرضیه اصلی مقاله هم این است که شعرا و هنرمندان توانسته اند اهمیت حضور پیر طریقت را در مسیر سیر و سلوک نشان دهند. روش تحقیق مقاله حاضر توصیفی و تحلیلی است. در یک جمع بندی کلی از بررسی بازتاب عرفانی پیرطریقت در شعر و نگاره، می توان گفت که در اشعار حافظ ، نظامی و عطار، به صورت داستانهایی که حول محور پیر طریقت بودند و در آثار نگارگری با مرکزیت دادن تصویری به پیر طریقت، بر اهمیت حضور او در مسیر سیر و سلوک تاکید شده است و درواقع شاعر و نگارگر همسو با یکدیگر به اهمیت این موضوع پرداخته اند.

Keywords:

پیرطریقت , عرفان , شعر , نگارگری