بررسی تعلیم و تربیت در آثار سعدی

سعدی شاعری اجتماعی و همدرد و همدل با انسان هاست، همه افراد را گرامی داشته و به شفقت فرا می خواند و خودبینی و خودپرستی در نظر او مردود است. سعدی به گواهی آثارش به ویژه بوستان و گلستان، بیش از اغلب شاعران و سخن روایان خاور زمین در بند تعلیم تربیت افراد بوده و نظریات تربیتی و اخلاقی خود را به وجهی پی گیر و جدی و در عین حال روشن و رسا بیان کرده است. او حتی از بیان دیدگاه های تربیتی برای کودکان نیز غافل نشدها ست. به طوری که مسایل بنیادی تدبیر فرزندان مورد توجه جدی اوست و در سخنان وی می توان روش تعلیم و تربیت، آموزش مسایل نظری و عملی و انتخاب همنشین مناسب را به روشنی بازشناخت. در این نوشتار با توجه به گستردگی نظریات سعدی در این باب، تنها چکیده ای از سخنان این معلم اخلاق و عواملی که در آموزش و پرورش بهتر موثر است،بیان می شود. در نوشتار پیش رو سعی گردیده برخی جوانب دیدگاه شیخ اجل درباره تعلیم و تربیت شامل محیط، توارث، نقش اختلافات فردی، تاثیر کسب علم و دانش در رفتار، زمان یادگیری، افزایش اعتماد به نفس، نقش تنبیه و تشویق در تغییر رفتار، نقش پذیری، و همچنین تاثیر زمان در یادگیری درکودکان و نوجوانان هر چند مختصر و کوتاه مورد بررسی قرار گیرد.

Keywords:

سعدی , تعلیم و تربیت , یادگیری , محیط