بررسی مقایسه ایی مرگ و زندگی در اشعار نازک الملایکه و سهراب سپهری

مرگ و زندگی از جمله موضوعاتی هستند که سایه پر رمز و راز و ابهام آلود آن بر سراسر فرهنگ اسلامی گسترده شده است؛ در این اثنا نازک الملایکه از بنیانگذاران شعر آزاد عربی و سهراب سپهری شاعر پارسی گوی ایران زمین از جمله شاعرانی هستند که هر دو دیدگاه هایی را در خصوص مساله مرگ و زندگی اتخاذ نموده اند. مضمون بسیاری از شعر بلند ماساه الحیاه نازک الملایکه پیرامون مرگ و زندگی و اسرار ماوراء آن ها می گذرد. شاعر در این گونه اشعار بدبینی و احساس نومیدانه خود را به اینکه زندگی تماما درد و رنج بوده و مرگ قله ی بدبختی های بشری است، بروز می دهد؛ اما از سال 1950 م که به خدا ایمان می یابد آراء بدبینانه ی او از بین رفته و تراژدی زندگی اش کم کم نابود گشت؛ پس درواقع در می یابد که زندگی تنها برای رنج کشیدن نیست، بلکه انسان زندگی می کند تا از زیبایی های آن بهره برد و مرگ را بهترین سرنوشت برای انسان می داند؛ حال در مقابل نازک الملایکه اشعار سهراب سپهری را می بینیم که حاکی از آن است که مرگ در دیدگاه او استمرار حیات و جز لاینفک و شرط مقدس زندگی است. مرگ و زندگی در دیدگاه سهراب با نگاهی خوشبینانه همراه بوده است و هرچند که وی در اشعارش زندگی را غمناک و مرگ را مرغ غم پرست معرفی می کند؛ اما در کل دارای دیدگاهی خوشبینانه است و این اندیشه در تمامی اشعارش به خوبی مشهود است.

Keywords:

نازک الملایکه , سهراب سپهری , مرگ و زندگی , دیدگاه بدبینانه و خوشبینانه