تحلیل و بررسی کهن الگوی درخت و نمودهای آن در شعر سهراب سپهری

کهن الگوها نمود ناخودآگاه ذهن هستند که به عنوان میراث بشری از آنان یاد می شود. این صورت های ازلی نخستین بار توسط یونگ مطرح شدند و روانشناسان، آنها را در خواب ها و رویاهای بیماران خود می یافتند. کهن الگوها خود تصاویری انتزاعی هستند و فقط وقتی به صور کهن الگویی مبدل شوند، نمود می یابند. در بین تصاویر کهن الگویی درخت از اهمیت خاصی برخوردار است و اغلب با مفاهیمی چون قداست و ارتباط با خداوند، حیات و زندگی جاوید، نماد تانیث و یا پایان زندگی و تقویم حیات در ارتباط است. با بررسی کهن الگوی درخت در شعر شاعران می توان به نگاه آنها به زندگی و میزان ارتباط ناخودآگاه آنان با دنیای اساطیر پی برد. در اشعار سهراب، تقریبا 30 بار کهن الگوی درخت، نمود یافته و مفاهیم متعدد را با خود داشته است. نمود درخت در مفهوم قداست و ارتباط با خدا از بسامد بالاتری برخوردار است و نشان از ارتباط ذهنی شاعر با اساطیر کهن دارد.

Keywords:

کهن الگو , درخت , شعر معاصر , سهراب سپهری