تحلیلی بر به کارگیری ظرفیت های فرهنگی ایران در دیپلماسی هنری

اگر دیپلماسی هنری را استفاده از ظرفیت ها و داشته های فرهنگی و هنری یک ملت برای تاثیرگذاری مستقیم بر افکار و عقاید ملت های دیگر بدانیم، ایران سرزمینی است که سرشار از چنین توانمندی هایی در سطوح مختلف سیاسی، فرهنگی و دینی است. نگارنده برای اثبات چنین نظری، به بررسی و تحلیل سه مورد از ظرفیت های فرهنگی و هنری ایران از جمله، لوح حقوق بشر کوروش کبیر، آیین زرتشت و دین اسلام می پردازند. سوال اصلی پژوهش عبارت است از اینکه؛ چه میزان استفاده از چنین ظرفیت هایی در دیپلماسی هنری ایران می تواند راهگشای مناسبی برای حفاظت و تاییدی برای منافع ملی باشد فرضیه پژوهش عبارت است از اینکه، استفاده از مفاهیم نهفته در چنین ظرفیت هایی که درمتن پژوهش به طور مفصل به آنهاپرداخته می شود، بهترین تفسیر برای اثبات انسان دوستی و احترام به حقوق انسانی تمامی ملت ها در گذشته پر سرگذشت این سرزمین است. در نهایت به این نتیجه می رسیم که برای همه مردمان دنیا این امر مسلم می شود که در همه دوران، ایران ملتی با اصالت فرهنگی و هنری و نیز آگاه به حفظ حریم انسانی ملت های مختلف بوده و این چیزی است دقیقا خلاف آنچه که در اذهان امروزی، ایران را ملتی، فاقد نوع دوستی و بشردوستی و طالب جنگ و خونریزی معرفی کرده اند؛ و این خود میزان امنیت ملی ایران را در سطح جهانی افزایش می دهد. این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی و تاریخی و مطالعات آن بصورت کتابخانه ای صورت گرفته است.

Keywords:

دیپلماسی هنری , ظرفیت های فرهنگی و هنری , لوح کوروش کبیر , دین زرتشت , دین اسلام , افزایش امنیت ملی