مظاهر امینی نجف آبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی دانشگاه شهرکرد
بهزاد قربانی - استادیار گروه مهندسی آب دانشگاه شهرکرد

امروزه منابع آب زیرزمینی به عنوان بزرگترین منبع تامین آب کشاورزی و شرب به شمار می رود که با گسترش تقاضا برای آب، به سرعت در حال کاهش است. در ایران بالای 80% آب قابل استحصال در بخش کشاورزی مصرف می گردد. راندمان آبیاری در بسیاری از مناطق ایران کمتر از 40 درصد است که طبق گزارش فائو، با احتساب راندمان 31/5%، 438 میلیارد متر مکعب آب صرفا در بخش کشاورزی نیاز است که هم اکنون به حدود 90 میلیار متر مکعب دسترسی وجود دارد. بنابراین اساس توسعه پایدار در بخش کشاورزی استفاده بهینه از آب و منابع موجود می باشد. تجربه نشان داده است که یکی از دلایل مهم پایین بودن بهره وری آب در ایران مدیریت نامناسب سیستم آبیاری در مزرعه است که اگر این مدیریت را در سه مرحله مطالعه و طراحی، اجرا و بهره برداری تقسیم بندی کنیم، بایستی مطالعات لازم انجام شده و کمبودها و اشکالها برای هر مرحله مشخص و اصلاح گردد. بر اساس گزارشات سازمان جهاد کشاورزی استان چهارمحال بختیاری در شهرستان شهر کرد تا پایان سال 1385 تعداد 72 طرح آبیاری بارانی با مساحتی بالغ بر 2300 هکتار اجرا شده است. تمام سیستم های آبیاری بارانی اجرا شده از سال 1367 به بعد از نوع کلاسیک ثابت با آبپاش متحرک بوده است. سیستم آبفشان غلطان در مرتبه دوم با سهم 4% قرار دارد که به مرور جای خود را به سیستم کلاسیک می دهد.

آبفشان غلطان، ارزیابی، کلاسیک ثابت، مدیریت