مطالعه تطبیقی ادبیات ایران و فرانسه،از منظر فرهنگ (تحت دو اثر در جست و جوی زمان از دست رفته و روزگار سپری شده ی مردم سالخورده)

ادبیات و فرهنگ دارای یک رابطه ی متقابل هستند. این پرسش که فرهنگ چگونه در قالب ادبیات بروز می کند و در نهایت ادبیات چگونه بر غنای فرهنگی جامعه می افزاید، موضوع پژوهش زیر قرار گرفته است. سیر این تحقیق از منظر ادبیات، چگونگی و چیستی آن و نمود آن در فرهنگ و از طرف دیگر بررسی مضمون های غالب فرهنگ در ادبیات ایران و فرانسه و مقایسه تطبیقی این دو با رویکرد تحلیلی و انتقادی به دو اثر برجسته ی درجست وجوی زمان از دست رفته اثرمارسل پروست و روزگار سپری شده ی مردم سالخورده اثر محمود دولت آبادی است. تحقیق بر مبنای مطالعات کتابخانه ای و در راستای کشف بن مایه های فرهنگی موجود در ادبیات ایران و فرانسه در قالب دو اثر مورد نظر است. آن چه از روند این بررسی حاصل شده، دست یابی به نقاط وحدت اندیشه در بستر فرهنگی ادبی بوده است. مضمون هایی مشترک که در هردو زبان پرداخته شده اند؛ از هزارتوی جهان هردو اثر موردنظر، بررسی شده و این شناخت تحلیلی، لذتی دیگرگونه از خوانش این متون را موجب می شود. مفاهیم و نشانه هایی چون زمان ، یاد و خاطره ، مرگ ، جاودانگی در هر دو اثر با بسترهای فرهنگی خاص هردو زبان به گونه ای حقیقت منتهی می شوند که خواننده ی آشنا با رابطه ی متقابل فرهنگ و ادبیات در قالب هنر می تواند به رهیافت دیگرگونه و در نتیجه به ادراک عمیق تری از جهان و انسان دست یابد.

Keywords:

بسترهای فرهنگی , ادبیات , نشانه , زبان , جامعه