واکاوی مردم گرایی در شعر فرخی یزدی و عارف قزوینی

Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 588

This Paper With 14 Page And PDF and WORD Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

OSPL01_244

تاریخ نمایه سازی: 21 اردیبهشت 1397

Abstract:

شاعر عصر مشروطه به جهانی می اندیشد که خود در تغییر آن نقش دارد، می خواهد آن را بسازد و به جامعه مدنی دست پیدا کند. تحولات اجتماعی ، توجه به خواسته ها و نیازهای مردم از مهم ترین دگرگونی در شعر مشروطه است. در همین زمان عامل جدیدی وارد کارزار ادبیات و شعر می شود که تاکنون حضور چندانی نداشته است، این عامل تاثیر گذار افکار عمومی جامعه است.در جریان انقلاب مشروطه هیچ سخنی نتوانسته است مانند سخن عارف در دل مردم تاثیر گذار باشدو آنها را به تکاپو و خیزش وا دارد. عارف ساده و به زبان محاوره شعر می گفت و به مردم خیلی نزدیک بود ، شعر او عاری از هرگونه تفنن شعری و آرایه های ادبی است. بدون تردید فرخی یزدی یکی از نام ورترین سخن وران این دوره است ، که جانش را در راه جهان بینی خود فدا کرد. او درد مردم و اجتماع را داشت، این درد در اشعار او به خوبی نمایان است.

Authors

فاطمه اسمعیلی

دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد بوشهر

مرتضی روان دوست

دانشگاه پیام نور بوشهر

سیداحمد حسینی کازرونی

استاد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی _واحد بوشهر