زهره مزدگانلو - دانش آموخته دکتری تخصصی بهداشت و بیماری های آبزیان، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران
فاطمه دهقان شهرضا - دانشجوی دکتری تخصصی کلینیکال پاتولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه فردوسی مشهد
محمد حیدرپور - گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه فردوسی مشهد

به منظور ارزیابی هر چه بهتر میزان آسیب اکسیداتیو بافت ها، اطلاع از مقادیر طبیعی شاخص های استرس اکسیداتیو دربافت های مختلف بدن گونه های ماهی ضروری خواهد بود. بنابراین در مطالعه حاضر مقادیر گرو ه های تیول و مالون دیآلدهید در بافت کبد قزل آلای رنگین کمان اندازه گیری گردید. تعداد 7 ماهی قزل آلای به ظاهر سالم انتخاب و بدنبالکالبد گشایی کبد خارج گردید. هموژنیزه بافتی با استفاده از محلول کلرید پتاسیم 1/5 درصد و دستگاه هموژنایزر و بدنبال سانتریفیوژ با سرعت 4000g به مدت 30 دقیقه تهیه گردید. بدنبال سانتریفیوژ مایع رویی جهت اندازه گیری مالون دی آلدهید با روش تیوباربیتوریک اسید (TBA) و گروه تیول با روش 5،5 دی تیوبیس- 2 نیتروبنزوییک اسید (DTNB) جداسازی گردید. دامنه طبیعی مالون دی آلدهید در بافت کبد ماهی قزل آلای رنگین کمان 8/65-4/21 ناتومول به ازای میلی گرم پروتیین و میانگین و انحراف معیار آن 1/62±5/91 مشاهده گردید. دامنه طبیعی گروه های تیول 0/45-0/12 و میانگین آن 0.12±0/27 نانومول به ازای میلی گرم پروتیین بود. مقادیر طبیعی بدست آمده در این مطالعه می تواند بعنوان معیاری جهت ارزیابی شاخص های استرس اکسیداتیو در بافت کبد ماهی قزل آلای رنگین کمان مورد استفاده قرار گیرد.

گروه تیول، مالون دی آلدهید، کبد، قزل آلای رنگین کمان