فراهمی برخی عناصر کممصرف تحت تاثیرکاربرد بیوچار و قارچ میکوریز آربوسکولار در یک خاک آهکی پس از کشت ذرت

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر کاربرد کودهای آلی (گوسفندی و مرغی) و بیوچار آنها، دو گونه قارچ میکوریزآربوسکولارو برهمکنش آنها بر فراهمی برخی عناصر کم مصرف در یک خاک آهکی پس از کشت ذرت بود. آزمایشی به صورت فاکتوریلدر قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتور اول شامل کود آلی در پنج سطح (بدون کودآلی، کودگوسفندی،کودمرغی، بیوچار کودگوسفندی و بیوچار کودمرغی هر کدام 2 درصد وزنی) و فاکتور دوم تلقیح قارچی در سه سطح (عدم-تلقیح، قارچ فونلیفورمیس موسه و قارچ گلوموس ورسیفرم) بود. نتایج نشان داد که تاثیرکاربرد کودمرغی در افزیش غلظت روی،منگنز و مس قابل استفاده (عصاره گیری شده توسط DTPA) نسبت به سایر تیمارهای آلی بیشتر بود. همچنین تاثیر قارچگلوموس ورسیفرم در افزایش غلظت عناصر کم مصرف نسبت به قارچ فونلیفورمیس موسه به طور معنی داری بیشتر بود. تاثیرقارچ های میکوریز بر تغییر غلظت شکل قابل استفاده عناصر کم مصرف در هر تیمار آلی متفاوت و به نوع کود آلی کاربردیبستگی داشت.

Keywords:

کود مرغی , بیوچار کود گوسفندی , گلوموس ورسیفرم , فونلیفورمیس موس