ارزیابی تناسب اراضی به روش پارامتریک برای گندم دیم: مطالعه موردی دشت چارداولی قروه کردستان

یکی از مهمترین پیش نیاز های حفظ پتانسیل تولید، پایداری خاک و حفظ محیط طبیعی بهره بردای از خاک متناسب باقابلیت آن می باشد. روشهای تعیین تناسب اراضی اقدامی برای تطبیق قابلیت خاک و محیط بر نوع محصول پیشنهادی است.ارزیابی تناسب اراضی با استفاده از مطالعات خاکشناسی، اطلاعات هواشناسی، نیازهای خاکی و اقلیمی گیاهان زراعی واطلاعات اقتصادی انجام می گیرد. این تحقیق در اراضی شرکتهای تعاونی تولید چهاردولی حقیقت و آزادی واقع درشهرستان قروه با وسعتی معادل 3700 در سطح نیمه تفصیلی انجام گرفت. خاک های منطقه مورد مطالعه با استفاده از سیستمرده بندی جامع امریکایی رده بندی گردید. خاکهای مذکور در سه واحد فیزیوگرافی فلات های مرتفع، دشت های رسوبی دامنه ایو اراضی پست پراکنده بود و به 13 فامیل تفکیک گردیدند. نیازهای خاکی و اقلیمی گندم از جداول سایز (1993) اقتباسگردید. بعد از پردازش آن به روش استوری و ریشه دوم، تناسب کیفی برای گندم دیم تهیه گردید. کلاسهای تناسب اراضی درمنطقه با روش استوری و ریشه دوم برای گندم آبی شامل کلاسهای نسبتا مناسب (S2) و تناسب بحرانی (S3) و نامناسب (N)بودند. این مطالعه نشان داد که منطقه مورد مطالعه برای کشت گندم دیم از نظر شرایط خاکی و حاصلخیزی دارای محدودیتمیباشند. در این منطقه با توجه به میزان واقعی عملکرد محصول روش ریشه دوم از سایر روشها در تعیین بهره وری واحدهایاراضی بهتر می باشد.

Keywords:

ارزیابی تناسب اراضی , روش استوری , روش ریشه دوم , گندم