ناهید مغانی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد
احمد کریمی - استادیار گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد،
جهانگرد محمدی - استاد گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد

در این پژوهش اثر کاربری های مختلف بر پایداری خاکدانه بررسی شد. سه نوع کاربری کشت دیم، کشت آبی و مراتعطبیعی انتخاب شد. ازکاربری مرتع 58 نمونه، از کابری دیم 17 نمونه و از کاربری کشت آبی 10 نمونه از خاک سطحی (0-20سانتیمتر) برداشته و سپس شاخص های مختلف پایداری خاکدانه برای هر کاربری اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که مقدارحداقل، حداکثر و میانگین ((MWD(wet در کاربری کشت دیم نسبت به دو کاربری دیگر بیشتر بود. در حالیکه (GMD(dry و(GMD(wet در کاربری آبی، مقدار حداقل و میانگین بیشتری نسبت به دو کاربری دیگر دارد. میانگین (MWD(dry در کاربریدیم با مقدار 0/92 در مقایسه با کاربری مرتع با مقدار 0/82 و کاربری کشت آبی با مقدار 0/85mm بیشتر بود. از لحاظ آماریدر سطح 5 درصد، بین میانگین های (GMD(dry), MWD(wet), MWD(dry و (GMD(wet در سه کاربری دیم، کشت آبی و مرتع تفاوتمعنی داری مشاهده نشد.

پایداری خاکدانه، ساختمان خاک، کاربری