اثر پیش تیمار تنش شوری کنترل شده بر مبادلات گازی گردو چندلر تحت تنش خشکی

حساسیت شدید گردو به خشکی باعث از بین رفتن بخشی از درختان جوان در زمان انتقال به باغ می شود. در پژوهشحاضر تلاش شد با اعمال تنش شوری کنترل شده (کاربرد 100 میلی مولار سولفات سدیم، کلریدکلسیم یا نیترات پتاسیم درمحلول غذایی) بر گردو چندلر یک ساله که در بستر کشت بدون خاک و با محلول هوگلند تغذیه می شد نسبت به تنشخشکی تحمل سیستمیک القاء گردد. تحمل به خشکی با ارزیابی روابط آبی، شاخص پایداری غشاء، محتوای کلروفیل ومبادلات گازی در برگ پس از یک دوره 30 روزه توقف آبیاری مشخص شد. تیمارهای سولفات سدیم و نیترات پتاسیم باافزایش محتوای آب نسبی، پتانسیل آب برگ و بهبود عملکرد گیاه در محدودکردن هدایت روزنه و سرعت تعرق در شرایطخشکی موجب حفظ سلامت غشاء و تحمل خشکی شدند. همچنین این تیمارها سبب افزایش محتوای کلروفیل، سرعتفتوسنتز و کارایی مصرف آب در شرایط خشکی شدند.

Keywords:

پتانسیل آب , سرعت تعرق , سرعت فتوسنتز , محتوای آب نسبی برگ Juglans regia