خدیجه شهسوارپورلنده - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه زراعت، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
همت الله پیردشتی - دانشیار گروه زراعت، پژوهشکده ژنتیک و زیست فناوری کشاورزی طبرستان، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
اسماعیل بخشنده - استادیار پژوهشکده ژنتیک و زیست فناوری کشاورزی طبرستان، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

به منظور ارزیابی باکتری بومی افزاینده رشد Enterobacter sp. در بهبود ماده خشک و جذب پتاسیم گیاه برنج (رقم ’طارمهاشمی ‘) آزمایشی به صورت کرت های خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1395 اجرا شد.شش سطح کود سولفات پتاسیم (0، 25، 50، 75، 100 و 125 کیلوگرم در هکتار) به عنوان کرت اصلی و چهار روش تلقیح(شاهد، تلقیح ریشه در زمان نشاءکاری، تلقیح بذر در خزانه و تلقیح توام نشاء و خزانه) به عنوان کرت فرعی بودند. طبق نتایجمطالعه حاضر کاربرد تلقیح توام نشاء و خزانه باعث افزایش جذب پتاسیم دانه و بقایا در کپه به ترتیب 18/94 و 13/7 درصد و همچنین مصرف 125 کیلوگرم در هکتار سولفات پتاسیم باعث افزایش صفات به ترتیب 22/64 و 9/68 درصد نسبت به شاهدشد. بین روش های مختلف تلقیح اختلاف معنی دار وجود نداشت. بنابراین، از این روش ها می توان بهخوبی جهت دستیابی بهعملکردهای بالاتر مبتنی بر اصول کشاورزی پایدار استفاده نمود.

باکتری افزاینده رشد، برنج، سولفات پتاسیم