آذر باتمانی - گروه خاکشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ملایر
محبوبه ضرابی - گروه خاکشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ملایر
عاطفه حامدی - گروه خاکشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ملایر

روش های مختلفی برای کاهش خطرات مربوط به حضور فلزات سنگین در خاک و به حداقل رساندن اثرات بالقوه آنها بر رویگیاهان، حیوانات، کیفیت آب و در نتیجه بر سلامت انسان به کار گرفته شده است. در این مطالعه، اصلاح کننده های معدنی(زیولیت، دولومیت و فلدسپات) و آلی (کود دامی، ورمی کمپوست دامی و سبوس گندم) به خاک جمع آوری شده از مجاورتمعدن سرب آهنگران شهرستان ملایر اضافه شد. نمونه های خاک تیمار شده با 4 درصد از هر اصلاح کننده، به مدت 120 روزدر دمای 3±25 درجه سانتی گراد درون انکوباتور نگه داری شدند. زیست فراهمی فلز روی (Zn) و سرب (Pb) در خاک شاهد و خاکهای تیمار شده، در طول 120 روز انکوباسیون (1، 10، 20، 30، 50، 70، 90 و 120 روز) تعیین گردید. پس از 120 روز، میانگین غلظت روی فراهم در خاکهای تیمار شده با اصلاح کننده های آلی و معدنی و خاک شاهد به ترتیب 3/5، 2/5 و 2/8 درصد غلظت کل روی بود و متوسط غلظت سرب فراهم در خاکهای تیمار شده با اصلاح کننده های آلی و معدنی و خاک شاهد به ترتیب 5/5، 5/3 و 5/8 درصد غلظت کل سرب بدست آمد.

فلزات سنگین، اصلاح کننده، زیست فراهمی